Onlangs hoorde ik tijdens een afscheidsceremonie een liefdevolle toespraak van een kleindochter met een verpletterende quote. Zij had al eerder een groot verlies meegemaakt, waardoor zij boeken over rouw is gaan lezen. Want … Wat is rouw eigenlijk? En wat doet het met je? Zij vatte het samen in één quote: “Rouwen is verpletterd worden door liefde.”
Die zin bleef mij achtervolgen. Ik sprak erover met vrienden. Hoe bizar is het eigenlijk dat zoiets pijnlijk als rouwen ook mooi kan zijn, door de liefde en waardevolle herinneringen die je hebt mogen ontvangen?
Ik kon het niet laten om deze zin in een tekening te vertalen. Dankbaar ben ik voor de kleindochter die deze mooie woorden deelde en toestemming gaf om haar verhaal te vertellen.